عفونت بخیه ماموپلاستی
جراحی ماموپلاستی میتواند ظاهر و در نتیجه حس نسبت به سینهها را بهبود بخشد. با این حال، مانند هر عمل جراحی، این عمل زیبایی نیز خطراتی را به همراه دارد. عفونت بخیه ماموپلاستی یکی از مهمترین عوارض این عمل زیبایی میباشد که ممکن است در برخی از موارد بروز نماید. در ادامه قصد داریم به ارائه عکس عمل ماموپلاستی کاهشی و یا افزایشی بپردازیم که در آنها این عارضه مشاهده شده است.
عکس عفونت بخیه ماموپلاستی
علائم عفونت بخیه ماموپلاستی
- قرمزی، تورم، گرما یا درد در محل بخیه
- ترشحات چرکی از بخیهها
- تب
- لرز
- حالت تهوع
- استفراغ
نکته قابل توجه در زمان مشاهده این علائم آن است که پیشگیری از عفونت جای بخیه ماموپلاستی بسیار حائز اهمیت میباشد. با توجه به این موضوع جراح، دستورالعملهای خاصی را به شما میدهد که ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- شستشوی دستها قبل و بعد از لمس بخیهها
- نگه داشتن محل بخیهها تمیز و خشک
- استفاده از پماد آنتیبیوتیک روی بخیهها طبق دستور
- پوشیدن لباس های گشاد و راحت از جنس پنبه
- اجتناب از فعالیتهای سنگین تا زمانی که بخیهها التیام یابند
- مصرف آنتیبیوتیکهای خوراکی طبق دستور
درمان عفونت بخیه ماموپلاستی
عفونت بخیه ماموپلاستی میتواند عارضهای جدی پس از این عمل زیبایی باشد. با این حال، با درمان سریع و مناسب، میتوان آن را به طور مؤثر کنترل کرد و خطر عوارض را کاهش داد. در ادامه، به بررسی مراحل درمان این عارضه به صورتی کامل خواهیم پرداخت.
مراجعه به پزشک
اولین قدم در درمان عفونت بخیه ماموپلاستی، مراجعه فوری به پزشک است. پزشک معاینات لازم را انجام داده و با بررسی علائم و نشانهها، عفونت را تشخیص میدهد.
تجویز آنتیبیوتیک
معمولاً اولین خط درمان این عارضه، تجویز آنتیبیوتیک توسط پزشک متخصص است. نوع و دوز آنتیبیوتیک بر اساس شدت عفونت و عوامل دیگر مانند سابقه پزشکی بیمار تعیین میشود.
تخلیه چرک
در مواردی که عفونت شدید باشد و تجمع چرک در محل بخیهها وجود داشته باشد، پزشک ممکن است اقدام به تخلیه چرک نماید. این کار با استفاده از سرنگ و سوزن استریل انجام میشود و به تخلیه چرک و عفونت از محل بخیهها کمک میکند.
شستشو و پانسمان
شستشو و پانسمان منظم محل بخیهها از جمله اقدامات مهم در درمان عفونت بخیه ماموپلاستی است. این کار به پاکسازی محل از آلودگی و عفونت و همچنین تسریع روند بهبودی کمک میکند. نحوه شستشو و پانسمان توسط پزشک به بیمار آموزش داده خواهد شد.
مراقبتهای حمایتی
در کنار درمانهای پزشکی، مراقبتهای بعد از عمل نیز از اهمیت ویژهای برخوردار میباشند و در بهبودی بیمار نقش مهمی دارند. این مراقبتها شامل موارد زیر است:
- استراحت کافی: به مراجعه کننده توصیه میشود تا استراحت کافی داشته باشد و از فعالیتهای سنگین خودداری کند.
- مصرف مایعات: نوشیدن مایعات فراوان به دفع سموم و عفونت از بدن کمک میکند و در نتیجه سبب جلوگیری از عفونت بخیه ماموپلاستی خواهد شد.
- رژیم غذایی سالم: مصرف غذاهای سالم و مغذی به تقویت سیستم ایمنی بدن و تسریع روند بهبودی کمک میکند.
- کنترل علائم: در صورت بروز علائمی مانند تب، درد و قرمزی، میتوان از داروهای مسکن و ضد التهاب بدون نسخه استفاده کرد.
خطرات عفونت جای بخیه ماموپلاستی
عفونت بخیه ماموپلاستی توسط باکتریها ایجاد میشود که میتوانند از طریق پوست شکسته شده وارد بدن شده و سبب خارش بعد از عمل ماموپلاستی شود. عفونت بخیه ماموپلاستی میتواند منجر به عوارض جدی شود. در ادامه به برخی از این عوارض اشاره خواهیم کرد.
تشکیل آبسه: آبسه، تجمع چرک در محل عفونت است که نیاز به تخلیه توسط پزشک دارد.
سپسیس: سپسیس یک عفونت خونی جدی است که میتواند تهدید کننده زندگی باشد.
نکروز بافت: نکروز بافت به معنای مرگ سلولها در محل عفونت است.
تأخیر در التیام زخم: عفونت میتواند روند التیام زخم را به تأخیر بیندازد و منجر به ایجاد اسکار شود.
نیاز به جراحی مجدد: در موارد شدید، ممکن است برای درمان عفونت و ترمیم بافت آسیب دیده نیاز به جراحی مجدد باشد.
خوشبختانه، با اقدامات پیشگیرانه و درمان سریع، میتوان خطر عفونت جای بخیه ماموپلاستی را به طور قابل توجهی کاهش داد.
اقدامات پیشگیرانه برای کاهش خطر عفونت بخیه ماموپلاستی
انتخاب جراح واجد شرایط: مجموعه زیبایی دنیز پیشنهاد میکند که در انتخاب پزشک متخصص بسیار دقت نمایید. انتخاب یک جراح پلاستیک واجد شرایط و باتجربه که سابقه موفقیتآمیز در انجام ماموپلاستی دارد، بسیار مهم است.
آمادهسازی قبل از عمل: پزشک شما دستورالعملهای خاصی را به شما میدهد که باید قبل از عمل برای کاهش خطر عفونت، مانند حمامکردن با صابون ضدباکتری و اجتناب از مصرف سیگار، دنبال کنید.
مراقبتهای بعد از عمل: پیروی دقیق از دستورالعملهای مراقبتهای بعد از عمل که توسط پزشک شما ارائه میشود، مانند شستشو و پانسمان منظم محل بخیهها، برای جلوگیری از عفونت بسیار مهم است.
مصرف آنتیبیوتیک: در برخی موارد، پزشک ممکن است برای کاهش خطر عفونت، آنتیبیوتیکهای خوراکی یا موضعی تجویز کند.